29 stycznia 2021, 11:33
Nazwa :
Domus ecclesiae
(łac. dom zgromadzenia) lub oikos ekklesias (gr. oίκος εκκλησίας) – określenie na prywatny dom, dostosowany na potrzeby głoszenia Słowa Bożego, w którym gromadzili się pierwsi chrześcijanie przed 313 r.gr. ἐκκλησία ekklesia „zwołanie, zgromadzenie” od ἐκ κάλεοek kaleo „wołam spoza, zwołuję”) – w teologii chrześcijańskiej, wspólnota ludzi ze wszystkich narodów, zwołanych przez Apostołów posłanych przez Jezusa Chrystusa, by utworzyć zgromadzenie wybranych, stających się wolnymi obywatelami Królestwa niebieskiego.
Powstanie wiąże się z kerygmatem, głoszonym po zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa przez apostołów – wybranych, uformowanych i posłanych przez Niego. Kerygmat był tym, co od początku tworzyło zgromadzenie chrześcijan, zwane po hebrajsku Qahal, po grecku ἐκκλησία (ekklesia). Podobnie jak w starożytnych Atenach oficjalne zebranie obywateli, zwane εκκλησία (ekklesia), było zwoływane w imieniu uprawnionych władz miasta przez heroldów zwanych κήρυκες (kerykes), tak też działo się w świętym mieście Jerozolimie. Lud Izraela stanowił Qahal – zgromadzenie. W Nowym Testamencie Apostołowie określali się za heroldów króla Izraela, których zadaniem było poprzez Słowo Jezusa zbieranie po całym świecie nowych wybranych Boga i wyjaśnianie, nauczanie tego Słowa.Poprzednikiem takiego głoszenia było w Starym Testamencie odczytywanie Prawa na zgromadzeniu zwanym qahal. W Biblii są trzy przykłady takiego świętego zgromadzenia Izraela: zgromadzenie pod Synajem opisane w Księdze Wyjścia rozdz. 19; Zgromadzenie odnowienia przymierza synajskiego, opisane w 2-ej Księdze Królewskiej 23, 1-2 oraz zgromadzenie po powrocie z niewoli babilońskiej opisane w Księdze Nehemiasza rozdz. 8 oraz 13,1. To znaczenie qahal kontynuował Kościół chrześcijański od samego początku, owocem głoszenia-kerygmatu Apostołów było zgromadzenie wiernych, którzy trwali w ich nauce.Wspólnota, rozumiejąca siebie jako wypełnienie dziejów i misji Narodu Wybranego Izraela, ma cztery zasadnicze cechy, sformułowane w Nicejsko-konstantynopolitańskim wyznaniu wiary (381 r.): jedność, świętość, powszechność i apostolskość.
Jako ciekawostka.Słowo chrześcijanin pojawia się w Nowym Testamencie tylko trzy razy (Dz 11:26, 26:28, 1P 4:16).
Dlaczego nie kościół?
Określenie kościół nie występuje w Piśmie Świętym.
Kościół, od czes. kostel, „kościół”, z łac. castellum, „miejsce warowne”, „zamek” zdr. od łac. castra „obóz.
Konstantyn I Wielki.
Sprawa przejścia cesarza na chrześcijaństwo jest związana z przekazem o wizji krzyża i słów In hoc signo vinces („pod tym znakiem zwyciężysz”).Był pierwszym cesarzem, który przeszedł na chrześcijaństwo. Zakończył politykę prześladowań chrześcijan swojego poprzednika Dioklecjana i w 313 wydał edykt mediolański, proklamując swobodę wyznawania tej religii.Ofiarował dla chrześcijan opuszczony przez legionistów obóz(castellum) ,by mogli praktykować swój kult. Od tego czasu zostaje wprowadzone okreslenie zgromadzenia w castellum *kościele*.
Nie należymy do ruchu reformacji i kościołów protestancko - ewangelickich jak i do innej denominacji religijnej.Dzielmy się wiarą radośnie, ale również odpowiedzialnie, w trosce o tych, którzy kroczą obok nas.